തോരാതെ പെയ്ത മഴ നനയാതെ
ഇലകള്‍ തന്‍ കുട ചൂടിയാ
ഒറ്റയടിപ്പാതയില്‍ നനന്നോഴുകി നിന്ന നാള്‍
ഇലകളാല്‍ പായ വിരിക്കപ്പെട്ടോരാ
മന്പാതയിലേകനായി മഴ
തുള്ളികള്‍ തന്‍ കള കലാരവത്തിനൊപ്പം
ചുവടു വെചോരാ പെണ്‍കൊടിയെ
നോക്കി ഞാന്‍ നിന്നപ്പോള്‍ എന്‍
മനം മോഴിഞ്ഞിവ ളെന്‍ സഖി
കണ്ണുകള്‍ തന്‍ രെശ്മികള്‍ കൂട്ടി മുട്ടി
പുഞ്ചിരി തന്‍ പൂവെനിക്ക് നല്‍കിയവള്‍
നടന്നകലുന്നതും,മഴ തന്‍
കുളിരില്‍,സുഗമുള്ലോരനുഭവമെന്‍
കരളില്‍ പതിയുന്നതും ഞാനറിഞ്ഞു
തിരഞ്ഞതെവിടെന്നെനിക്കറിയില്ല,
തിരയെണ്ടതെവിടെന്നെനിക്കറിയില്ല,
കാനുന്നതെവിടെന്നെനിക്കറിയില്ല
കാനെണ്ടതെവിടെന്നെനിക്കറിയില്ല
ഒന്ന് മാത്രമെനിക്കറിയാം
അഴകാര്‍ന്ന മിഴികളിലിമ
ചിമ്മും കണ്‍പീലിയില്‍
കാര്‍കൂന്തല്‍ താഴുകിയോര
വളുടെ വദനത്തില്‍
മഴ തുള്ളികള്‍ പതിഞ്ഞൊരാ
അഴകാര്‍ന്ന കവിള്‍ തടത്തില്‍
തലോടി താഴുകുന്നോര
ചെറു തെന്നലിനോടെനി
ക്കസൂയ തോന്നി തുടങ്ങിയിരുന്നു
കാരണമ വളെന്‍ സഖി
എന്‍ ജീവിത സഖി
:)
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ